Το κριθάρι αποτελούσε βασικό στοιχείο της διατροφής πολλών αρχαίων λαών με ιστορία 10000 ετών πολύ γνωστό και στην αρχαία Ελλάδα. Το συναντάμε στην διατροφή μας μέσω της χρήσης του στο ψωμί ή σαν ρόφημα (μπύρα)
1 φλιτζάνι βρασμένου κριθαριού περιέχει 193 θερμίδες , 44 γρ. υδατάνθρακα χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη, 4 γρ. πρωτείνης, 1 γρ. λίπους και 6 γρ. φυτικών ινών. Περιέχει πολύ καλή ποσότητα νιασίνης (ή αλλιώς βιταμίνης Β3), βιταμίνης Ε υπό την μορφή τοκοτριενολών, βιταμίνη C, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορο, ψευδάργυρο, σελήνιο αλλά και πανίσχυρες αντιοξειδωτικές ουσίες τις λιγνάνες.
Αυτή η πλούσια διατροφική του αξία, το καθιστά ένα πολύτιμο δημητριακό για την υγεία του σύγχρονου ανθρώπου η διατροφή του οποίου αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από επεξεργασμένες τροφές, χαμηλής διατροφικής αξίας.
Ανεκτίμητες οι φυτικές ίνες του κριθαριού
Το κριθάρι είναι μια εξαιρετική πηγή τόσο σε διαλυτές όσο και σε αδιάλυτες φυτικές ίνες εξασφαλίζοντας την καλή υγεία του εντέρου αλλά και ολόκληρου του οργανισμού. Πιο συγκεκριμένα οι φυτικές του ίνες:
- βοηθούν στην καλή και τακτική κινητικότητά του εντέρου, αποτελώντας έτσι μία τροφή κατά της δυσκοιλιότητας και των αιμορροΐδων
- βοηθούν στην επιβράδυνση της απορρόφησης της γλυκόζης στο έντερο, συντελώντας έτσι στον καλύτερο έλεγχο του σακχάρου σε ασθενείς με διαβήτη τύπου ΙΙ
- διατηρούν ένα υψηλό επίπεδο κορεσμού το οποίο βοηθάει στον έλεγχο της όρεξης και άρα στην απώλεια κιλών αλλά και στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας
- μειώνουν τον κίνδυνο για εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου. Φιλικά βακτήρια του παχέος εντέρου ζυμώνουν τις φυτικές ίνες, παράγοντας μία ουσία το βουτυρικό οξύ, η παρουσία του οποίου στο έντερο αποτρέπει το σχηματισμό και την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων
- μειώνουν τα επίπεδά της χοληστερόλης αλλά και των τριγλυκεριδίων.
Η ιδιότητα αυτή οφείλεται στις β-γλυκάνες των φυτικών ινών οι οποίες πιθανότατα αποτρέπουν την επαναπορρόφηση των χολικών οξέων στο έντερο, αναγκάζοντας το συκώτι να φτιάξει νέα, χρησιμοποιώντας χοληστερόλη του πλάσματος
η τακτική κατανάλωση φυτικών ινών συντελεί στην μείωση της υπέρτασης.
